De 82ste Acht van Chaam is voorbij. We maken de balans op. Ieder heeft een eigen verhaal: de wielrenners, de organisatie, de sponsors, de uitbaters, de hulpdiensten, de bezoekers en al die Chamenaren langs het gezellige parcours.

Winst

Als kinderen telden we de dag na de Acht onze winst. We hadden de hele woensdag lege flesjes langs het parcours verzameld om in te wisselen voor statiegeld. Ook inspecteerden we op donderdag het afval onder de tribunes op dubbeltjes en kwartjes die de bezoekers uit hun zak hadden laten glippen.

Blikskes

Opa voorspelde het al: “De kiendjes zuuken naor fleskes om in te wieselen vur staotiegeld, mar da duurt ommes nog mar efkes want vur die blekken blikskes krijde gin geld!” Hij verkocht gekookte eieren: betaalbaar, voedzaam en makkelijk mee te nemen naar de volgende halte.

Wie?

Mijn dienstmaat Willy Thijssen uit Maastricht arriveerde met de supportersclub van Jo Maas al vroeg op het parcours. Maar Willy moest de volgende dag constateren dat hij ook deze maal niet wist wie de Acht van Chaam gewonnen had. “Sop ’t dich mér op”, zei Willy.

Colonne

Er waren trouwens wel meer Achtgangers die thuis nauwelijks iets van de geleverde strijd op de Chaamse wegen konden vertellen. Ze hadden zich gelaafd aan de hectoliters gerstenat die de dag voor de Acht in colonne Chaam waren binnengereden.

Rotzooi

“Tot volgend jaar”, riep Delbressine. De Acht liet elk jaar sporen na. Pa, die tribunewachter was, vertelde: “Als d’Aacht gedaon is, ligt alles vol rotzooi en gaon de gemintemannen aon de gaank. Het volk gaot toch zo verrekes nooi, want wochten tot volgend jaor duurt nog zo laank.”

Sporen

Bij het verstrijken van de jaren kwamen er minder stille getuigen. In onze tijd was dat wel anders. Dan begaven we ons na een ruige Nacht van Chaam in het ochtendgloren op het parcours, bewapend met kwasten en witsel, om de namen van onze favorieten op de weg te kliederen. De sporen bleven maandenlang zichtbaar.

Geur

Met weemoed keken we na de Acht terug op de taferelen van bierflesjes in een wasteil, ma die honderden eieren met spek bakte en de schuin aflopende dakgoot om ‘de aardappelen af te gieten’. In het centrum hing tijdens ’the day after’ een geur van verschraald bier en ranzig bakvet. Vroeger hadden sommige hagen na de Acht ook een andere geur.

Trots

Wat zijn we trots op ons dorp dat zo’n evenement weet te organiseren. Het plezier van de samenwerking. De hectiek in de laatste dagen. De spanning op de dag. De vriendschap van het moment. Teleurstelling en triomf. Benieuwd naar het krantenverslag vol emoties en feiten.

Voorbij

De Acht is voorbij. Wat een leegte. Wat een gemis. Wat een sport. Wat een feest. In de afgelopen twee jaar waren er geen Achten. En in de oorlog ook niet. Die is kortbij. Zou er volgend jaar weer een Acht van Chaam zijn? Natuurlijk wel!
Berry van Oers/rubriek Uit Chaam Ons Weekblad 28juli 2022
(foto T.Eshuis)